IV P 63/16 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Sandomierzu z 2016-11-14
- Tytuł:
- Sąd Rejonowy w Sandomierzu z 2016-11-14
- Data orzeczenia:
- 14 listopada 2016
- Data publikacji:
- 15 grudnia 2016
- Sygnatura:
- IV P 63/16
- Sąd:
- Sąd Rejonowy w Sandomierzu
- Wydział:
- IV Wydział Pracy
- Przewodniczący:
- Anna Baran
- Sędziowie:
-
Elżbieta Kowenzowska
Emilia Ziarko - Protokolant:
- Martyna Nemčok
- Hasła tematyczne:
- Mobbing
- Podstawa prawna:
- art. 55§1 k.p. w zw. z art. 943§4 k.p., art. 611 k.p. w zw. z art. 612§1 k.p. w zw. z art. 481§1 i §2 k.c. w zw. z art. 300 k.p.
- Teza:
- 1. Mobbing jest deliktem prawa pracy, jest czynem niedozwolonym zaś zespół znamion charakteryzujących zachowania mobbingowe - w swej istocie - jest zbliżony do znamion określających typ czynu zabronionego z art. 207§1 k.k., a mianowicie psychicznego i fizycznego znęcania się nad inną osobę. Za działania i zachowania o charakterze mobbingowym - w ocenie Sądu - uznać można wyłącznie takie, które wykazują podobieństwo do tych działań i zaniechań, jakie podlegają penalizacji w ramach art. 207§1 k.k. Te działania mają przecież polegać na nękaniu lub zastraszaniu pracownika i potencjalnie mają być zdatne do wywołania niekorzystnych dla niego skutków w miejscu zatrudnienia tudzież spowodowania rozstroju jego zdrowia; stąd też nie mogą to być działania i zachowania - wedle obiektywnej miary - błahe i nieistotne, które skutkują co najwyżej dyskomfortem psychicznym. Okoliczność tę należy mocno podkreślić, aby zdecydowanie oddzielić działania i zachowania poważne, mieszczące się w zakresie określonym w przepisie art. 943§ 2 k.p., od błahych i nieistotnych. Mobbing jako czyn niedozwolony prawa pracy musi być traktowany z należytą powagą tak, aby zapewnić pracownikom, którzy są ofiarami takich praktyk, właściwą i skuteczną ochronę, wobec czego niedopuszczalnym jest obejmowanie jego zakresem takich zachowań, które wynikają z konfliktu między pracownikami czy pracownikiem oraz przełożonym. 2. Jeżeli zaś pracownik decyduje się na rozwiązanie stosunku pracy w trybie natychmiastowym przewidzianym dla ciężkiego naruszenia obowiązków wobec pracownika to musi liczyć się z konsekwencjami w razie wykazania w toku procesu sądowego niezasadności rozwiązania stosunku pracy na podstawie ar. 55§11 k.p. Rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie nie stanowi bowiem zwykłego normalnego sposobu ustania zatrudnienia, lecz jest przewidziane dla szczególnych, wyjątkowych sytuacji i podobnie jak rozwiązanie stosunku pracy z winy pracownika w trybie art. 52§1 pkt.2 k.p. powinno być stosowane z wyjątkową ostrożnością. Pracownik nie może stosować instytucji z art. 55§11 k.p. tylko z tej przyczyny, że chce się niezwłocznie rozstać z pracodawcą w sytuacji gdy nie istnieją obiektywne okoliczności uzasadniające rozwiązanie stosunku pracy w tym trybie. Instytucja z art. 55§11 k.p. nie została przewidziana dla wygody pracownika i umożliwienia mu rozwiązania stosunku pracy w dogodnej dla niego chwili, lecz w celu jego ochrony. Jeżeli pracownik rozwiązuje stosunek pracy na podstawie powołanego przepisu, mimo braku przesłanek w nim przewidzianych, to musi liczyć się z konsekwencjami, w tym również obciążenia odszkodowaniem z art. 611 k.p.
- Istotność:
Dodano:
,
Opublikował(a):
Bożena Łukasiewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Sandomierzu
Osoba, która wytworzyła informację: Anna Baran, Elżbieta Kowenzowska , Emilia Ziarko
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Sandomierzu
Osoba, która wytworzyła informację: Anna Baran, Elżbieta Kowenzowska , Emilia Ziarko
Data wytworzenia informacji: